Unieś mnie rzeko

Gdzie oceanów bezkresne wody
Mgłą otulone gęstą jak mleko
Co skrywa wyspy życia szczęśliwe
Unieś mnie rzeko

Ku wodospadom w tęczy skąpanym
Ku wrotom ujścia twego daleko
Mijając mosty życia spalone
Prowadź mnie rzeko

I chociaż ciągle sił mi brakuje
By móc sterować łodzią kaleką
Nie zechcę nigdy ukryć się w porcie
Porwij mnie rzeko

Wszystko co w życiu zdobyć zdołałem
Ukryję w skrzyni i zamknę wieko
Jak skarb piratów w twe fale rzucę
Zabierz ją rzeko

© Henryk Rynkowski - www.wiersze.gpe.pl