Perła na dnie

Nie żałuję, że znalazłem się na dnie
Bo tam perłę cudowną odkryłem
Świat mój cały zapłonął jej blaskiem
Byłem martwy, lecz przy niej ożyłem

Chcę ją ukryć na zawsze głęboko
W samym sercu, by nie czuć jej braku
By została i nie przeminęła
Tak jak stada przelotnych ptaków

Na nieznane wypłynę z nią morza
Nowych lądów poszukać dla siebie
Wysp Szczęśliwych, zacisznie zielonych
Drogę wskażą mi gwiazdy na niebie

Poprowadzą mnie mewy samotne
Co jak ja chcą odnaleźć swych braci
Nic już nie mam, bo żyłem na zgliszczach
Prócz tej perły nie mogę nic stracić

© Henryk Rynkowski - www.wiersze.gpe.pl