"Wciąż wędruję niestrudzenie po rozległej Mgieł Krainie. Czy ogarnę ją spojrzeniem, nim wędrówki czas przeminie?"
| STRONA GŁÓWNA | INFORMACJE OD AUTORA | PRZYDATNE LINKI | NAPISZ DO MNIE |
|
O tak niewiele proszę Cię Boże
Proszę, by niebo nad moją głową
Wciąż było pełne gwiazd I aby drogę, po której idę Rozświetlał słońca blask Abym umiała zawsze docenić Zwykłego chleba smak I bym na lepsze mogła się zmienić Bo błądzę często tak O tak niewiele proszę Cię Boże Tak mało, że prawie nic I zawsze wierzę, że mi pomożesz Najprostszą drogą iść Proszę bym spała w Jego ramionach Rankiem, gdy wstaje świt I o to, aby gdy przyjdą święta Nie tęsknił za mną nikt Proszę bym jeszcze mogła usłyszeć Mojego dziecka płacz Tuląc je mocno do swego serca Gdy mroźny wieje wiatr O tak niewiele proszę Cię Boże Tak mało, że prawie nic I zawsze wierzę, że mi pomożesz Najprostszą drogą iść © Henryk Rynkowski - www.wiersze.gpe.pl
|
|||||||
