Henryk Rynkowski - Kiedy stoję w pustym oknie

Kiedy stoję w pustym oknie
Z nieba lecą deszczu łzy
Rozmywając w mej pamięci
Najpiękniejsze nasze dni

Kiedy stoję w pustym oknie
Wiatru powiew smaga twarz
Chcę znów posiąść wszystkie skarby
Które w swoim sercu masz

Kiedy stoję w pustym oknie
Deszcz mi zmywa z twarzy kurz
W jego strugach topiąc smutek
Pragnę być przy Tobie już

Wiem, że jeszcze kiedyś wrócisz
I utulisz mnie do snu
Dzisiaj tylko proszę Boga
By Ci być pozwolił tu

Wiem, że wrócisz, że zostaniesz
Ze mną aż po wszystkie dni
A deszcz, którym płacze niebo
Zmyje z mojej twarzy łzy